صرافی های ارز دیجیتال
ارزروز: پوشش ریسک (Hedging) در هر زمینهای متفاوت است،.سرمایهگذاران و تریدرها در ارز دیجیتال میتوانند با استفاده از روشهای کسب سود،.اختصاص سرمایه به پروژههای بزرگتر و ذخیرهکردن ایمن داراییها ریسکهای مربوط به سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال را کاهش دهند. بهطور کلی پوشش ریسک در معاملات را میتوان یک راهبرد مدیریت ریسک دانست.که معاملهگران از آن برای جبران زیانهای سرمایهگذاری استفاده میکنند. البته باید در نظر داشت.که در این میان علاوه بر روشهای اشارهشده،.کارشناسان راههای دیگری نیز برای پوشش ریسک ارائه کردهاند. ریسک های سرمایه گذاری
در گام اول باید دانست که ارزهای دیجیتال دارای نوسان هستند.و سرمایهگذاری در آنها خالی از ریسک نیست. در ماه های اخیر بسیاری از ارزهای دیجیتال بیشترین نوسان قیمتی را تجربه نموده اند. وقتی بازار صعودی است،. خوشبینی بیش از حد میتواند تصمیمگیری منطقی تریدرها را تحتالشعاع قرار بدهد. ذهنیت هودل (HODL) یا نگهداری بلندمدت ارزهای دیجیتال و نفروختن،.برای همه مناسب نیست. برای کسانی که میخواهند.در دنیای ارزهای دیجیتال موفق شوند، روشهای آزمودهشده متعددی برای کاهش ریسک سبد سرمایهگذاری وجود دارد.
میانگینگیری هزینه دلاری
شاید سادهترین روش مدیریت ریسک در بازار،.صرفاً تبدیلکردن دارایی به پول در زمان افزایش قیمتها باشد. البته در خصوص فروش دارایی هم خطراتی وجود دارد. گاهی امکان دارد تریدر زود از بازار خارج شود و رشد قیمتها ادامه پیدا کند،.که در این صورت سود بیشتری را از دست میدهد. اینجاست که راهبرد محبوب میانگینگیری (DCA) بهکار میآید. میانگینگیری یعنی بهجای صرف کردن کل سرمایه در یک خرید یا یک فروش، بهشکل تدریجی خرید یا فروش را انجام دهیم. DCA در بازارهای پُرنوسانی مثل ارزهای دیجیتال کاربرد مناسبی دارد. ریسک های سرمایه گذاری
کشت سود و سهامگذاری
ظهور امور مالی غیرمتمرکز یا دیفای (DeFi) و استیبلکوینها موجب شد سرمایهگذاران بتوانند از سبد سرمایهگذاری خود کسب سود کنند. نگهداشتن بخشی از داراییهای خود بهشکل استیبلکوینها، فرصتهای متعدد و پُرمنفعتی از جمله مشارکت در کشت سود (Yield Farming) و همین طور دورشدن از نوسانات بازار را پیش پای سرمایهگذاران قرار میدهد. پروتکلهای دیفای مثل انکر (Anchor) و کِرو فایننس (Curve Finance) سودهای دورقمی میدهند، در حالیکه استخرهای نقدینگی جدیدتر سودهای بسیار بیشتری ارائه میکنند. ریسک های سرمایه گذاری
تحلیل درون زنجیرهای و تحلیل تکنیکال
معاملهگری و تحلیل تکنیکال به سطوحی از دانش و مهارت نیاز دارد، اما یادگیری اصول و مبانی برای کسانی که قصد دارند جایگاه مطلوبی در بازار پیدا کنند، اقدامی مناسب است. منظور از یادگیری این نیست که دورههای گرانقیمت ترید و تحلیل تکنیکال بخرید یا روی تریدهای کوتاهمدت وقت بگذارید. در هر حال دانستن چند شاخص کلیدی مانند میانگینهای متحرک و … برای اتخاذ تصمیمات اصولی در زمان فروش دارایی و کسب سود، چندان ایرادی ندارد. ابزارهای متعددی برای تحلیل فعالیت درون زنجیرهای وجود دارد؛ مثل پارامتر اندوختگی نهنگها یا Funding Rate. برخی دیگر از تحلیلهای تکنیکال هم به یافتن ارزش منصفانه (Fair Value) داراییها اختصاص دارد.
تحلیل نمای کلی بازار از دیدگاه کلان هم میتواند کاربردی باشد؛ چراکه عوامل گوناگونی وجود دارند که قادرند بر بازار تأثیر بگذارند. بهعنوانمثال، قبل از اینکه رویداد پنجشنبه سیاه (Black Thursday) یا سقوط ارزش ارزهای دیجیتال رخ دهد، ترس از ویروس کرونا نشان داد که امکان دارد بازار در آستانه فروش گسترده از سوی سرمایهگذاران قرار گیرد. ریسک های سرمایه گذاری
ذخیرهسازی داراییها و تأمین امنیت در دیفای
یکی از مهمترین جنبههای حفظ و نگهداری ارزهای دیجیتال، بحثِ ذخیرهسازی است. استفاده از کیف پول مناسب و امن نگهداشتن رمزها و کلیدهای خصوصی موضوعی واقعاً مهم است. برای نگهداری از مبالغ زیاد ارز دیجیتال، پیشنهاد میشود از کیف پولهای سرد مثل کیف پولهای سختافزاری استفاده کنید. باید توجه داشت کیف پولهای گرم یا نرمافزاری گزینه مناسبی از نظر امنیت برای نگهداری حجم زیادی از ارزهای دیجیتال نیستند.
اگرچه سرمایهگذاران، داراییهایی مثل ETH را در قراردادهای هوشمند قفل میکنند تا از فرصتهای دیفای بهره ببرند، روشهای دیگری هم برای حفظ داراییها درمقابل هک و خطرات دیگر وجود دارد. پروژهای مثل Nexus Mutual که مشابه ارائهدهندگان خدمات بیمهای است، با فروش پوشش ریسک، دارایی سرمایهگذاران را در برابر هک صرافیها یا باگهای قراردادهای هوشمند محافظت میکند.
ساخت سبد سرمایهگذاری
ساخت سبد سرمایهگذاری یکی دیگر از جنبههای مهم مدیریت ریسک است. انتخاب دارایی موردنظر برای خرید و مقدار آن میتواند تأثیر چشمگیری بر میزان ریسک کلی سبد سرمایهگذاری هر فرد داشته باشد. همواره باید نسبت میان مبلغ سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال به سایر داراییهای دیگر و حسابهای پسانداز خود را در نظر داشته باشید.
علاوه بر این، انتخاب پروژههای مناسب ارز دیجیتال برای سرمایهگذاری، بخش مهمی از مدیریت ریسک را شامل میشود. جداکردن بخشی از سبد سرمایهگذاری که مشخصاً برای انجام معاملات اختصاص داده شدهاند از سایر بخشها، نقش مهمی در مدیریت ریسک دارد.
بهعنوان یک قاعده کلی، خوب است همواره به ارزش بازار هر دارایی در سبد سرمایهگذاری خود توجه داشته باشید. با آنکه ارزهای دیجیتال بزرگی مثل بیت کوین و اتریوم دارای نوسان هستند، نسبت به پروژههایی که ارزش بازار کمتری دارند کمریسکتر بوده و نقدشوندگی بالاتری دارند و در عین حال از مزیت اثر لیندی (Lindy effect) بهره میبرند.
قراردادهای اختیار
آپشن یا اختیار معامله (Option)، نوعی قرارداد مشتقه هستند که به خریدار اجازه میدهند یک دارایی را با قیمتی مشخص خریداری کرده یا بفروشد. برای کسانی که سبد ارز دیجیتال پُروپیمانی دارند، اختیار معامله روش مؤثری برای کاهش ریسک است. اختیار فروش (Put Option)، حقِ فروش یک دارایی با قیمتی مشخص در یک بازه زمانی از پیش تعیینشده را فراهم میکند. به این ترتیب سرمایهگذاران میتوانند در صورت شروع روند نزولی در بازار، اقدام به فروش کرده و از سبد سرمایهگذاری خود محافظت کنند.
در مقابل، اختیار خرید (Call Option) قرار دارد که فرصتی برای خرید یک دارایی با قیمت مشخص در آینده را فراهم میکند و نوعی سرمایهگذاری یا بهنوعی شرطبندی بلندمدت است. اگر سرمایهگذار در ابتدای چرخش نزولی بازار دارایی خود را بفروشد و بعداً به این نتیجه برسد که بازار در آینده صعودی است، با نگهداشتن قرارداد اختیار فروش، سرمایهگذار امکان بازخرید داراییها با قیمتی مشخص را خواهد داشت. آپشنها محصولات پیچیدهای هستند و استفاده از آنها تنها به سرمایهگذاران و تریدرهای حرفهای پیشنهاد میشود، با این حال بازدههای بسیار وسوسهکنندهای برای کاربران دارند.